اختلال اضطراب جدایی

در اختلال اضطراب جدایی فرد به علت جدا شدن از خانه یا از افرادی مه به آنها دلبستگی عاطفی فراوانی دارد  ( مانند ، پدر ، مادر ، مادربزرگ ، پدر بزرگ و …) به شدن دچار اضطراب می شود . این اضطراب ممکن است در شرایط خاصی سبب نابسامانی های شدید در راستای ارتباطات اجتماعی ، عملکرد تحصیلی و … شود .

در اغلب نوزادان جدا شدن از مادر یا پدر یا وسایلی که به آنها علاقه دارند سبب اظراب می شود که این جزوی از فرایند رشدی آنها و در راستای بقا است و نباید با اختلال اضطراب از جدایی اشتباه گرفته شود . اظراب جدایی که فرایندی طبیعی است معمولا در سنین ۱۲ تا ۱۸ ماعگی اتفاق می افتد ولی اختلال اضطراب جدایی بیشتر در سالهای پیش دبستانی و دبستان اتفاق می افتد . با توجه به اینکه این اختلال ممکن است در هر سنی ایجاد شود ولی اغلب در دوران کودکی مشاهده شده و در دوران نوجوانی و جوانی نادر است .

اختلال اضطراب جدایی کودکان و بزرگسالان

اگر کودکی مبتلا به این اختلال باشد ، احتمال بیشتری می رود که دچار سایر اختلالات مانند بیش فعالی (ADHD) ، اختلال دوقطبی ، اختلال محشت زدگی و یا سایر اختلالات شود .

با در نظر گرفتن سن افراد برای  تشخیص این اختلال معیار های جدایی متفاوتی تعریف می شود . در کودکان خردسال وقتی میخواهند به مدرسه یا پیش دبستانی بروند ، نوجوانان در زمان شرکت در اردو های یک هفته ای ، در بزرگسالان قبولی در دانشگاه ها یا کار در شهر های دیگر دور از خانواده . در این زمان ها افراد اضطراب و استرس شدیدی از خود نشان می دهند .

تشخیص اختلال اضطراب جدایی

بر اساس معیار های DSM5 افرادی دچار اختلال اضطراب از جدایی هستند که حداقل ۳ مورد از موارد زیر را داشته باشند .

۱-      شکایت های زیاد از درد های فیزیکی ( تهوع ، سردرد، دلدرد) در صورت جدایی از مظاهر دلبستگی

۲-      کابوس های مکرر با مضمون جدایی از مظاهر دلبستگی

۳-      نخوابیدن در صورت جدایی از مظاهر دلبستگی و یا بدون حضور یکی از اعضای خانواده

۴-      ترسیدن و اکراه از تنها ماندن در خانه یا جا های دیگر

۵-      دور نشدن از خانه ، نرفتن به مدرسه ، محل کار و … به دلیل ترس از جدایی از مظاهر دلبستگی

۶-      نگرانی واضطراب شدید از رویدادی ناگوار که دلیل جدایی از مظاهر دلبستگی می باشد ( تصادف، دزدیده شدن و …)

۷-      نگرانی شدید در رابطه با آسیب دیدگی احتمالی و یا ازدست دادن مظاهر دلبستگی

۸-      ناراحتی و غم شدید به همراه استرس در هنگام جدایی از اعضای خانواده ، یا جدایی از مظاهر دلبستگی

مدت زمان اختلال اضطراب جدایی

در کودکان این اختلال ممکن است حداقل ۴ هفته و در بزرگسالان به ۶ ماه یا بیشتر برسد . با توجه به رده سنی باید دقت داشت که نباید در رایتای بهبود این اختلال سایر اختلالات را در فرد ایجاد کرد.

برای مثال کودکان اوتیسم به دلیل مقاومت بسیار شدید در برابر تغییرات هیچ تمایلی به خروج از خانه ندارند. در این صورت ممکن است والدین فکر کنند این کار به دلیل اختلال اضطراب از جدایی است و بخواهند او را مجبور به خروج از خانه کنند . در این صورت کودک دچار اوتیسم بیماری اش عود کرده و ممکن است اثرات بسیار مخربی بر روان او برجای بماند .

و یا افرادی که دچار اختلال های روان پریشی هستند به دلیل عدم تمایل در حضور در اجتماع و محیط های شلوغ نخواهند از خانه خارج شوند . در اختلال اضطراب فراگیر نیز چون فرد از اسیب دیدن و بیمار شدن عزیزانش اضطراب دارد نخواهد از آنها جدا شود .

در نتیجه تشخیص این اختلال اصلا کار ساده ای نیست و باید حتما به یک روانشناس متخصص  ( روانشناس کودک یاروانشناس نوجوان )رجوع کرد .

درمان اختلال اضطراب جدایی

برای درمان این اختلال می توان راهکار هایی پیشنهاد داد که الیته همه ی این موارد باید پس از تایید روانشناس یاروانپزشک با برنامه منظم و دقیق صورت گیرد .

۱-      کم کردن حساسیت به صورت منظم

در این مورد خانواده و افراد با مجبور مردن فرد بیمار به جدایی سعی می کنند میزان این حساسیت را کاهش و این اختلال را درمان کنند .

۲-      یادگرفتن با مشاهده

در این مورد به فرد دارای اختلال می آموزند که جدایی به معنای از بین رفتن موضوع مورد علاقه نیست و فقط برای مدت کوتاهی از او جدا می شوند .

۳-      شرطی کردن فرد بیمار

در این روش با دادن پاداش و تنبیه کردن استاندارد سعی می شود فرد درمان شود .

۴-      تکنیک های رفتار گرایی CBT

روانشناسان و شناخت گرایان با استفاده از روش های CBT سعی میکنند به فرد آموزش دهند چگونه این افکار را بشناسد و کنترل کند تا در صورت قرار گرفتن در شرایط خاص بتوانند برنامه ریزی کرده و میزان موفقیت خود را ارزیابی  کنند .

مشاوران روانشناسی مفیدو  www.mofido.com

رازهای ازدواج موفق

ازدواج موفق

داشتن یک ازدواج موفق و پیدا کردن زوج مناسب می تواند زندگی را بسیار شیرین کرده و در راستای رسیدن به کمال موثر باشد. در حالی که پیدا کردن همسری که  کاملا مطابق با انتظارات باشد و هیچ گونه درگیری و یا مشاجره ای بعد از ازدواج صورت نگیرد کاملا غیر ممکن است.

از آنجایی که تمامی انسان ها به شیوه خودشان زندگی می کنند ( به طور مثال هر چند فرزندان بسیار به پدر و مادر خود از نظر رفتاری ، اعتقادات و علایق  شبیه می شوند ولی آنها هم به شیوه ای متمایز از والدین خود زندگی می کنند و تفاوت های زیادی دارند) پس نمی توان انتظار داشت که همسری کاملا یکشان با خودمان پیدا کنیم. پس در انتخاب همسر باید علاوه بر داشتن نقطه نظرات مشترک به این موضوع توجه کنیم که بتوانند یکدیگر را تکمیل کنند .

در اینجا ۵ مورد از راه های داشتن ازدواج موفق را معرفی می کنیم :

 

۱-      بیان صریح خواسته ها و انتظارات به یکدیگر :

قبل از ازدواج باید علایق و توقعات نسبت به همدیگر صراحتا بیان شده و با یکدیگر به توافق برسند . اگر این انتظارات با یکدیگر بسیار متفاوت بود ( زن خواستار زندگی تجملاتی و مرد خواستار زندگی ساده و کارمندی ) و نتوانند یکدیگر را قانع کنند پیشنهاد می شود که در قبل از ازدواج بسیار به این موضوع اهمیت داده و حتی این مورد را برای ازدواج حذف کنند .

۲-      توجه فردی به خود در کنار توجه به خانواده :

بعد از ازدواج ممکن است افراد غرق در خواسته های خانواده شوند و بسیار به همدیگر وابسته شوند ( در صورت داشتن فرزند بیشتر هم می شود ) ولی در این حال باید برای خواسته های خود نیز وقت بگذارند و در مواردی به کار هایی که خودشان علاقه دارند بپردازند .

۳-      توجه کردن به یکدیگر  و رفع نیاز ها :

هرچند امکان دارد بعد از ازدواج برخی زوج ها به هم کم محلی کنند و به شیوه زندگی کردن مجردی خود ( با دوستان و خانواده پدر ومادر ) ادامه دهند اما باید بدانند که برای داشتن زندگی شیرین و ازدواج موفق در اولویت قرار دادن همسر خود بسیار حیاتی است . احترام ، گوش داد و حرف زدن با یکدیگر ، برطرف کردن نیاز های همدیگر و با هم بودن زوجین می تواند بسیار موثر باشد .

۴-      حل کردن اختلافات :

زوج موفق نسبت به همدیگر درک درستی دارند و میتوانند مشکلات و اختلافات پیش آمده را حل کنند .  زوج های موفق با هم صحبت می کنند، حتی اگر احساس بدی نسبت به هم دارند. آنها در مورد اختلافات و مخالفت ها با هم مذاکره می کنند تا به نتیجه عادلانه برسند و همدیگر را متقاعد کنند . آنان از یکدیگر حمایت می کنند و می پذیرند در مواردی عشق ، برتر از پیروزی است. البته کمک کرفتن از مشاوران ازدواج و روانشناسان خانواده هیچ منافاتی با این موضوع ندارد . 

۵-      با هم رشد می کنند :

مسلما فردی که با او ازدواج می کنید در ۱۰ سال آینده تفکرات متفاوتی خواهد داشت و در شرایط سخت و آسان زندگی دچار تغییرات و رشد می شود . یک ازدواج موفق در صورتی شکل می گیرد که زوجین با شناخت نسبت به یکدیگر در راستار رشد هم تلاش کنند و در راستای تعامل بیشتر تغییر کنند . گرفتن مشاوره از یک روانشناس و مشاور معتبر می تواند تاثیر بسیاری در داشتن یک ازدواج موفق ایفا کند .

مشاوران روانشناسی مفیدو 

www.mofido.com

روانشناس کودک

روانشناس

علم روانشناسی چیست و روانشناس کیست ؟

چه زمان می توان به روانشناس رجوع کرد ؟

 

علم روان شناسی

یکی از زیرشاخه های علوم انسانی است که طی آن به بررسی مشاهده رفتار های مستقیم مانند حرکات بدن در برخورد ها ناگهانی ، کنترل استرس و… و مشاهده رفتار های غیر مشتقیم مانند احساسات ، هوش ، تفکر ، هیجانات ، شخصیت ، اعتقادات و … می پردازد . روان‌شناسی یک دانش یا علم خالص نیست بلکه رشته علمی بین رشته‌ای از ترکیب دانش فلسفه و فیزیولوژی بدن انسان با تأکید بر فیزیولوژی و عملکرد مغز است. چون در گذشته ویزیت یک متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست گران بوده است و یا در روستا ها و شهر های دور افتاده در دسترس نبوده است کم کم رشته روانپزشکی مطرح شد. در روانپزشکی دیگر نیازی به عمل های فیزیکی نیست و با در نظر گرفتن یک سری فعالیت ها و تمرینات می توان بیمار را مداوا کرد.

روانشناس

روانشناس فردی است که علم روانشناسی را آموخته باشد . میزان سواد و کاربردی بودن روانشناس توسط مراجع قانونی و سازمان های دولتی کنترل می شود ( در ایران نظام روانشناسی کشور و سازمان بهزیستی ) . روانشناسان با تحلیل رفتاری افراد و بررسی های روانی آنها می توانند سلامتی و یا نوع اختلالات را تشخیص دهند. در ادامه در صورت نیاز روانشناسان بالینی میتوانند با اجرای برنامه ها و فعالیت ها بیماران را درمان کنند . در برخی موارد در صورت نیاز می توانند با تایید دکتر روانپزشک به بیمار دارو پیشنهاد بدهند ولی به طور کلی درمان دارویی باید توسط روانپزشکان تایید شود .

 

از زمانی که روان شناسی به عنوان یک علم مستقل مطرح شده است، روان شناسان در زمینه موضوعات خاص، پژوهش های فراوانی به عمل آورده اند، به گونه ای که امروزه شاهد شعب و شاخه های مختلف روان شناسی هستیم.

 

متداول ترین شاخ های روان شناسی عبارت است از:

 

– روانشناس آزمایشی ( روانشناس تجربی)  Experimental Psychologist :

روانشناس با گرایش پژوهشی در زمینه مطالعه آزمایشگاهی اصول روان شناختی حاکم بر رفتار آدمی و جانداران رده های پایین تر. با آزمایش کردن بر روی گروه های مختلف و بررسی رفتار و روان آنها نتیجه گیری می کنند .

 

– روانشناس آموزشگاهی School Psychologist :

روانشناس متخصص که در استخدام یک آموزشگاه مانند مدارس و مراکز آموزشی است و وظایفی نظیر آزمون کردن، راهنمایی، و پژوهش برعهده دارد..

 

– روانشناس اجتماعی Social Psychologist :

روانشناسی که با مطالعه تعامل اجتماعی و شیوه های اثرگذاری افراد بر یکدیگر سر و کار دارد.  بیشتر به بررسی تعاملات و معیار های اجتماعی در جامعه می پردازند .

 

– روانشناس پرورشی ( روان شناس تربیتی)  Educational Psychologist :

روانشناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر کاربرد اصول روان شناسی در حوزه آموزش و پرورش کودکان و بزرگسالان در موسسات آموزشی است. معلمان پرورشی مدارس .

 

– روانشناس رشد  Developmental Psychologist :

روانشناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر مطالعه تغییراتی است که در نتیجه رشد و نمو جاندار حاصل می شود، به ویژه روابطی که بین رفتار قبلی و رفتار بعدی جاندار وجود دارد.

 

– روانشناس بالینی Clinical Psychologist :

روانشناسی که در زمینه تشخیص و درمان مشکلات هیجانی و رفتاری و اختلال های روانی تخصص دارد. این روانشناس می تواند در زمینه های درمانی نیز فعالیت کند .

 

– روانشناس شخصیت شناس  Personality Psychologist :

روانشناسی که با طبقه بندی افراد، و مطالعه تفاوتهای فردی سروکار دارد. این حوزه تخصصی تا حدودی با کار روان شناسان رشد و اجتماعی همپوشانی دارد.

 

– روانشناس فیزیولوژیایی  :Physiological Psychologist

روانشناسی که به بررسی ارتباط سیستم عصبی ، هورمونها ورفتارها می پردازد و با مطالعه رابطه بین کارکردهای فیزیولوژیایی و رفتار سرو کار دارد .

 

– روانشناس مشاوره ای   Counseling Psychologist :

روانشناسی که معمولاً درجه دکتری دارد و به حال و فصل آن دسته از مشکلات و مسایل فردی می پردازد که بیماری شناخته نمی شوند؛ مثلاً مسایل تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای دانشجویان و دانش آموزان . چنین فردی دارای مهارتهای روان شناس بالینی است ولی معمولاً در سازمانهای غیر پزشکی کار می کند.

 

– روانشناس مهندسی Engineering Psychologist   :

روانشناسی که با مطالعه رابطه انسان با ماشین سروکار دارد و مثلاً  در پی آن است که ماشینها به گونه ای طراحی شوند که خطای آدمی به حداقل برسد.

 

– روانکاو  Psychoanalyst : (

دکتری روانشناسی که دوسال دوره روانکاوی را گذرانده باشد)کاوش عمیق در جنبه های هشیار وناهشیار شخصیت انسان است در روان تحلیل گری روان درمانگر که معمولاً دوره آموزشی روان پزشکی را گذرانده است و برای درمان روان رنجوریها و سایر اختلالهای روانی از روشهایی که در اصل فروید پیشنهاد کرده است استفاده می کند.

 

– روان پزشک   Psychiatrist :

پزشک متخصص دردرمان و پیشگیری اختلال های خفیف یا شد ید روانی که از طریق  دارودرمانییا شوک درمانی سعی در درمان بیماریهای روانی دارد.

 

– مددکار روانی Psychiatric Social worker   :

مددکاری که دوره آموزشی لازم را در زمینه شیوه کار با بیماران و خانواده آنها، در ارتباط با سلامت و بیماری گذرانده است در وظایف خود معمولاً از نزدیک با روان پزشک یا روان شناس بالینی همکاری می کند.

 

– روان درمانگر   Psychotherapist:

پزشکی که به کمک شیوه های روان شناختی و معمولاً، اما نه منحصراً ،از طریق مشاوره فردی به  درمان ناسازگاریهای شخصیت یا بیماریهای روانی می پردازد .  در ایران بیشتر افراد در زمینه روان شناسی بالینی ، روان شناسی عمومی ،  و روان شناسی کودکان استثنایی فعالیت می کنند.

 

– روانشناسی رشد و کودک :

روانشناسی کودک به مطالعه مستمر رشد از زمان تشکیل نطفه تا دوران بلوغ و نوجوانی می پردازد.موضوعاتی از قبیل نقش وراثت و محیط در شکل گیری شخصیت کودک، چگونگی رشد بدنی، ذهنی،عاطفی، کلامی، اجتماعی ، حسی و حرکتی، همچنین نحوه بازی، خویشتن داری، تقلید و همانند سازی کودک و نوجوان و تحولات دوران بلوغ در این شاخه از روان شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.

 

– روانشناسی اجتماعی:

روانشناسی اجتماعی ازتعامل فرد واجتماع، قانون های روانی گروه ها و سازمان های اجتماعی بحث می کند و در زمینه هایی از قبیل: معیارها و هنجارهای اجتماعی، مناسبات بین گروهی، باورهای عام، تکوین بازخوردها وتغییرنگرش ها و نقش رسانه ای جمعی به مطالعه و تحقیق می پردازد.

 

– روانشناسی مرضی :

در این شاخه از روان شناسی اختلالات عاطفی و رفتاری و بیماری های مختلف روانی مورد بررسی قرار گرفته، روش های درمانی متداول در جهت حفظ بهداشت روانی ارائه می شود.

 

– روانشناسی کودکان استثنایی :

روانشناسی کودکان استثنایی به مطالعه ویژگی های جسمی، روانی، حسی، حرکتی، شناختی و اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا و نیمه نابینا، ناشنوا و نیمه ناشنوا، ناسازگار، مصروع، کودکان معلول جسمی- حرکتی، دانش آموزان مبتلا به اختلال خاص در یادگیری و کودکان و نوجوانان تیز هوش و خلاق می پردازد. این شاخه روان شناسی همچنین در زمینه علل مختلف معلولیت، راه های پیشگیری از معلولیت و اصلاح و ترمیم نارسایی ها و اختلالات رفتاری مباحثی را مطرح می کند.

 

– روانشناسی تربیتی :

این رشته از روانشناسی که درواقع مهمترین وکاربردی ترین رشته های روان شناسی است، تلاش دارد اصول، قوانین و یافته های روان شناسی و شاخه های مختلف آن را در قلمرو تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار دهد. در روان شناسی تربیتی موضوعاتی از قبیل: روشهای مختلف یادگیری و قوانین آن، فرایند تفکر و اندیشیدن، یادآوری و به یادسپاری، حافظه و فراموشی، هوش و انگیزش، سنجش و اندازه گیری و کاربرد آزمون های روانی، نقش معلم و متعلم در انتقال یادگیری، شرایط و موقعیت یادگیری، انضباط و پیشرفت تحصیلی مورد توجه و مطالعه قرار می گیرد.

رازهای والدین موفق

والدین موفق چه کسانی هستند و چه ویژگی هایی دارند ؟
رازهای والدین موفق چیست ؟

واژه موفقیت صرفا یک واژه نسبی است و برای هر فرد به صورت جداگانه ای تعریف می شود . داشتن ازدواج موفق ، فرزندان موفق ، کار موفق و … همگی وابسته به میزان انتظارات و تلاش افراد می باشد . برای آن که والدین موفقی باشید لازم است به سه قول یا وعده عمل کنید .

 اول ، داشتن تحمل  برای پذیرش ایده های جدید است . اگر می بینید  کاری که انجام میدهید موثر است به آن ادامه دهید و اگر موثر نیست ، شجاعت امتحان روش جدید را داشته باشید .

دوم اینکه صبر و حوصله ی بسیار زیاد داشته باشید . اگر فرزند شما دوازده سال دارد ، دوازده سال طول کشیده که چنین رفتاری در او نهادینه شده است ؛ پس برای تغییر شخصیت زمان کافی به او بدهید و در این راستا به او کمک کنید . این ، کاری است که متاسفانه  اغلب والدین انجام نمی دهند .

روند سریع انجام کار که امروزه به نعمت پیشرفت علم و تکنولوژی صورت گرفته است ما را شرطی کرده تا انتظار فوری و آنی  برآورده کردن نیاز خود را داشته باشیم . تکنولوژی ، ما را کم حوصله کرده است .

اعتقاد داریم که چون در حال امتحان ایده ی جدید هستیم پس تغییرات باید یک شبه رخ بدهند . چند روز برای امتحان کردن ایده ی جدید به اندازه ی کافی ، طولانی نیست . بعضی از روش ها برای بهبود یافتن به زمان زیادی نیاز دارند . پس باید صبور باشیم .

سوم آنکه قول بدهیم روش های درست فرزند پروری را به اجرا بگذاریم . کودکان ، هم رفتار خوب را یاد می گیرند و هم ، رفتار بد را . گرفتن مشاوره از روانشناسان متخصص نیز می تواند به والدین کمک شایانی کند .

 

 

شیوه تغییر رفتار

رفتار از طریق جادو رخ نمی دهد . رفتار ،  ارثی نیست . خوش رفتاری کودک نتیجه ی خود شانسی نیست . پس ، امیدوار باشید . اگر کودک می تواند رفتاری را یاد بگیرد ، توان تغییر آن را نیز خواهد داشت . بنابراین ، رفتارهای مربوط به فرزند پروری هم آموختنی است . مهارت های فرزند پروری خوب به طور ناگهانی و غریزی ظاهر نمی شوند بلکه والد موفق بودن را می توان آموخت .

برای تغییر رفتار از کجا شروع کنیم ؟

خواندن مطالبی در مورد یک روش جدید به معنای اجرا کردن آن نیست . اجرا کردن یک نظریه ی جدید به معنای تغییر رفتار شماست . هر تغییر رفتاری به معنای تغییر عادت و اعتقادات  است و تغییر عادت کار راحتی نیست . ادامه دادن به  عادات کهنه ، راحت تر از  عادات جدید است . والدین باید راه های و راهکار های جدید و تایید شده تربیت فرزندان خود را دنبال کرده ، آنها را بیاموزند و به آنها عمل کنند . هر چند این مقوله زمانبر است اما در زندگی والدین و فرزندان و آینده آنها تاثیر شگرف خواهد گذاشت .

فهرستی از رفتارهایی که نیاز دارید آن را بیشتر یا کمتر تمرین کنید و رفتارهایی که همچنان لازم است آن ها را ادامه دهید تهیه نمایید . از آن جا که ایجاد عادات جدید ،حدودا یک ماه به طول می انجامد لذا ، فهرست خود را دو یا سه بار در هفته به مدت چهار هفته ، مرور کنید . چنین کاری ، عادات جدید را در شما هر چه سریعتر ایجاد خواهد کرد .

 

 

 

 رازهای والدین موفق

رفتارهایی که لازم است بیشتر تمرین کنم .

.

.

.

.

رفتار هایی که لازم است کمتر تمرین کنم .

.

.

.

.

رفتارهایی که مناسب هستند و لازم است همچنان به آن ها ادامه دهم .

مشاوران مفیدو .