روانشناس کودک

روانشناس

علم روانشناسی چیست و روانشناس کیست ؟

چه زمان می توان به روانشناس رجوع کرد ؟

 

علم روان شناسی

یکی از زیرشاخه های علوم انسانی است که طی آن به بررسی مشاهده رفتار های مستقیم مانند حرکات بدن در برخورد ها ناگهانی ، کنترل استرس و… و مشاهده رفتار های غیر مشتقیم مانند احساسات ، هوش ، تفکر ، هیجانات ، شخصیت ، اعتقادات و … می پردازد . روان‌شناسی یک دانش یا علم خالص نیست بلکه رشته علمی بین رشته‌ای از ترکیب دانش فلسفه و فیزیولوژی بدن انسان با تأکید بر فیزیولوژی و عملکرد مغز است. چون در گذشته ویزیت یک متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست گران بوده است و یا در روستا ها و شهر های دور افتاده در دسترس نبوده است کم کم رشته روانپزشکی مطرح شد. در روانپزشکی دیگر نیازی به عمل های فیزیکی نیست و با در نظر گرفتن یک سری فعالیت ها و تمرینات می توان بیمار را مداوا کرد.

روانشناس

روانشناس فردی است که علم روانشناسی را آموخته باشد . میزان سواد و کاربردی بودن روانشناس توسط مراجع قانونی و سازمان های دولتی کنترل می شود ( در ایران نظام روانشناسی کشور و سازمان بهزیستی ) . روانشناسان با تحلیل رفتاری افراد و بررسی های روانی آنها می توانند سلامتی و یا نوع اختلالات را تشخیص دهند. در ادامه در صورت نیاز روانشناسان بالینی میتوانند با اجرای برنامه ها و فعالیت ها بیماران را درمان کنند . در برخی موارد در صورت نیاز می توانند با تایید دکتر روانپزشک به بیمار دارو پیشنهاد بدهند ولی به طور کلی درمان دارویی باید توسط روانپزشکان تایید شود .

 

از زمانی که روان شناسی به عنوان یک علم مستقل مطرح شده است، روان شناسان در زمینه موضوعات خاص، پژوهش های فراوانی به عمل آورده اند، به گونه ای که امروزه شاهد شعب و شاخه های مختلف روان شناسی هستیم.

 

متداول ترین شاخ های روان شناسی عبارت است از:

 

– روانشناس آزمایشی ( روانشناس تجربی)  Experimental Psychologist :

روانشناس با گرایش پژوهشی در زمینه مطالعه آزمایشگاهی اصول روان شناختی حاکم بر رفتار آدمی و جانداران رده های پایین تر. با آزمایش کردن بر روی گروه های مختلف و بررسی رفتار و روان آنها نتیجه گیری می کنند .

 

– روانشناس آموزشگاهی School Psychologist :

روانشناس متخصص که در استخدام یک آموزشگاه مانند مدارس و مراکز آموزشی است و وظایفی نظیر آزمون کردن، راهنمایی، و پژوهش برعهده دارد..

 

– روانشناس اجتماعی Social Psychologist :

روانشناسی که با مطالعه تعامل اجتماعی و شیوه های اثرگذاری افراد بر یکدیگر سر و کار دارد.  بیشتر به بررسی تعاملات و معیار های اجتماعی در جامعه می پردازند .

 

– روانشناس پرورشی ( روان شناس تربیتی)  Educational Psychologist :

روانشناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر کاربرد اصول روان شناسی در حوزه آموزش و پرورش کودکان و بزرگسالان در موسسات آموزشی است. معلمان پرورشی مدارس .

 

– روانشناس رشد  Developmental Psychologist :

روانشناسی که گرایش پژوهشی او متمرکز بر مطالعه تغییراتی است که در نتیجه رشد و نمو جاندار حاصل می شود، به ویژه روابطی که بین رفتار قبلی و رفتار بعدی جاندار وجود دارد.

 

– روانشناس بالینی Clinical Psychologist :

روانشناسی که در زمینه تشخیص و درمان مشکلات هیجانی و رفتاری و اختلال های روانی تخصص دارد. این روانشناس می تواند در زمینه های درمانی نیز فعالیت کند .

 

– روانشناس شخصیت شناس  Personality Psychologist :

روانشناسی که با طبقه بندی افراد، و مطالعه تفاوتهای فردی سروکار دارد. این حوزه تخصصی تا حدودی با کار روان شناسان رشد و اجتماعی همپوشانی دارد.

 

– روانشناس فیزیولوژیایی  :Physiological Psychologist

روانشناسی که به بررسی ارتباط سیستم عصبی ، هورمونها ورفتارها می پردازد و با مطالعه رابطه بین کارکردهای فیزیولوژیایی و رفتار سرو کار دارد .

 

– روانشناس مشاوره ای   Counseling Psychologist :

روانشناسی که معمولاً درجه دکتری دارد و به حال و فصل آن دسته از مشکلات و مسایل فردی می پردازد که بیماری شناخته نمی شوند؛ مثلاً مسایل تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای دانشجویان و دانش آموزان . چنین فردی دارای مهارتهای روان شناس بالینی است ولی معمولاً در سازمانهای غیر پزشکی کار می کند.

 

– روانشناس مهندسی Engineering Psychologist   :

روانشناسی که با مطالعه رابطه انسان با ماشین سروکار دارد و مثلاً  در پی آن است که ماشینها به گونه ای طراحی شوند که خطای آدمی به حداقل برسد.

 

– روانکاو  Psychoanalyst : (

دکتری روانشناسی که دوسال دوره روانکاوی را گذرانده باشد)کاوش عمیق در جنبه های هشیار وناهشیار شخصیت انسان است در روان تحلیل گری روان درمانگر که معمولاً دوره آموزشی روان پزشکی را گذرانده است و برای درمان روان رنجوریها و سایر اختلالهای روانی از روشهایی که در اصل فروید پیشنهاد کرده است استفاده می کند.

 

– روان پزشک   Psychiatrist :

پزشک متخصص دردرمان و پیشگیری اختلال های خفیف یا شد ید روانی که از طریق  دارودرمانییا شوک درمانی سعی در درمان بیماریهای روانی دارد.

 

– مددکار روانی Psychiatric Social worker   :

مددکاری که دوره آموزشی لازم را در زمینه شیوه کار با بیماران و خانواده آنها، در ارتباط با سلامت و بیماری گذرانده است در وظایف خود معمولاً از نزدیک با روان پزشک یا روان شناس بالینی همکاری می کند.

 

– روان درمانگر   Psychotherapist:

پزشکی که به کمک شیوه های روان شناختی و معمولاً، اما نه منحصراً ،از طریق مشاوره فردی به  درمان ناسازگاریهای شخصیت یا بیماریهای روانی می پردازد .  در ایران بیشتر افراد در زمینه روان شناسی بالینی ، روان شناسی عمومی ،  و روان شناسی کودکان استثنایی فعالیت می کنند.

 

– روانشناسی رشد و کودک :

روانشناسی کودک به مطالعه مستمر رشد از زمان تشکیل نطفه تا دوران بلوغ و نوجوانی می پردازد.موضوعاتی از قبیل نقش وراثت و محیط در شکل گیری شخصیت کودک، چگونگی رشد بدنی، ذهنی،عاطفی، کلامی، اجتماعی ، حسی و حرکتی، همچنین نحوه بازی، خویشتن داری، تقلید و همانند سازی کودک و نوجوان و تحولات دوران بلوغ در این شاخه از روان شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.

 

– روانشناسی اجتماعی:

روانشناسی اجتماعی ازتعامل فرد واجتماع، قانون های روانی گروه ها و سازمان های اجتماعی بحث می کند و در زمینه هایی از قبیل: معیارها و هنجارهای اجتماعی، مناسبات بین گروهی، باورهای عام، تکوین بازخوردها وتغییرنگرش ها و نقش رسانه ای جمعی به مطالعه و تحقیق می پردازد.

 

– روانشناسی مرضی :

در این شاخه از روان شناسی اختلالات عاطفی و رفتاری و بیماری های مختلف روانی مورد بررسی قرار گرفته، روش های درمانی متداول در جهت حفظ بهداشت روانی ارائه می شود.

 

– روانشناسی کودکان استثنایی :

روانشناسی کودکان استثنایی به مطالعه ویژگی های جسمی، روانی، حسی، حرکتی، شناختی و اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی، نابینا و نیمه نابینا، ناشنوا و نیمه ناشنوا، ناسازگار، مصروع، کودکان معلول جسمی- حرکتی، دانش آموزان مبتلا به اختلال خاص در یادگیری و کودکان و نوجوانان تیز هوش و خلاق می پردازد. این شاخه روان شناسی همچنین در زمینه علل مختلف معلولیت، راه های پیشگیری از معلولیت و اصلاح و ترمیم نارسایی ها و اختلالات رفتاری مباحثی را مطرح می کند.

 

– روانشناسی تربیتی :

این رشته از روانشناسی که درواقع مهمترین وکاربردی ترین رشته های روان شناسی است، تلاش دارد اصول، قوانین و یافته های روان شناسی و شاخه های مختلف آن را در قلمرو تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار دهد. در روان شناسی تربیتی موضوعاتی از قبیل: روشهای مختلف یادگیری و قوانین آن، فرایند تفکر و اندیشیدن، یادآوری و به یادسپاری، حافظه و فراموشی، هوش و انگیزش، سنجش و اندازه گیری و کاربرد آزمون های روانی، نقش معلم و متعلم در انتقال یادگیری، شرایط و موقعیت یادگیری، انضباط و پیشرفت تحصیلی مورد توجه و مطالعه قرار می گیرد.

رازهای والدین موفق

والدین موفق چه کسانی هستند و چه ویژگی هایی دارند ؟
رازهای والدین موفق چیست ؟

واژه موفقیت صرفا یک واژه نسبی است و برای هر فرد به صورت جداگانه ای تعریف می شود . داشتن ازدواج موفق ، فرزندان موفق ، کار موفق و … همگی وابسته به میزان انتظارات و تلاش افراد می باشد . برای آن که والدین موفقی باشید لازم است به سه قول یا وعده عمل کنید .

 اول ، داشتن تحمل  برای پذیرش ایده های جدید است . اگر می بینید  کاری که انجام میدهید موثر است به آن ادامه دهید و اگر موثر نیست ، شجاعت امتحان روش جدید را داشته باشید .

دوم اینکه صبر و حوصله ی بسیار زیاد داشته باشید . اگر فرزند شما دوازده سال دارد ، دوازده سال طول کشیده که چنین رفتاری در او نهادینه شده است ؛ پس برای تغییر شخصیت زمان کافی به او بدهید و در این راستا به او کمک کنید . این ، کاری است که متاسفانه  اغلب والدین انجام نمی دهند .

روند سریع انجام کار که امروزه به نعمت پیشرفت علم و تکنولوژی صورت گرفته است ما را شرطی کرده تا انتظار فوری و آنی  برآورده کردن نیاز خود را داشته باشیم . تکنولوژی ، ما را کم حوصله کرده است .

اعتقاد داریم که چون در حال امتحان ایده ی جدید هستیم پس تغییرات باید یک شبه رخ بدهند . چند روز برای امتحان کردن ایده ی جدید به اندازه ی کافی ، طولانی نیست . بعضی از روش ها برای بهبود یافتن به زمان زیادی نیاز دارند . پس باید صبور باشیم .

سوم آنکه قول بدهیم روش های درست فرزند پروری را به اجرا بگذاریم . کودکان ، هم رفتار خوب را یاد می گیرند و هم ، رفتار بد را . گرفتن مشاوره از روانشناسان متخصص نیز می تواند به والدین کمک شایانی کند .

 

 

شیوه تغییر رفتار

رفتار از طریق جادو رخ نمی دهد . رفتار ،  ارثی نیست . خوش رفتاری کودک نتیجه ی خود شانسی نیست . پس ، امیدوار باشید . اگر کودک می تواند رفتاری را یاد بگیرد ، توان تغییر آن را نیز خواهد داشت . بنابراین ، رفتارهای مربوط به فرزند پروری هم آموختنی است . مهارت های فرزند پروری خوب به طور ناگهانی و غریزی ظاهر نمی شوند بلکه والد موفق بودن را می توان آموخت .

برای تغییر رفتار از کجا شروع کنیم ؟

خواندن مطالبی در مورد یک روش جدید به معنای اجرا کردن آن نیست . اجرا کردن یک نظریه ی جدید به معنای تغییر رفتار شماست . هر تغییر رفتاری به معنای تغییر عادت و اعتقادات  است و تغییر عادت کار راحتی نیست . ادامه دادن به  عادات کهنه ، راحت تر از  عادات جدید است . والدین باید راه های و راهکار های جدید و تایید شده تربیت فرزندان خود را دنبال کرده ، آنها را بیاموزند و به آنها عمل کنند . هر چند این مقوله زمانبر است اما در زندگی والدین و فرزندان و آینده آنها تاثیر شگرف خواهد گذاشت .

فهرستی از رفتارهایی که نیاز دارید آن را بیشتر یا کمتر تمرین کنید و رفتارهایی که همچنان لازم است آن ها را ادامه دهید تهیه نمایید . از آن جا که ایجاد عادات جدید ،حدودا یک ماه به طول می انجامد لذا ، فهرست خود را دو یا سه بار در هفته به مدت چهار هفته ، مرور کنید . چنین کاری ، عادات جدید را در شما هر چه سریعتر ایجاد خواهد کرد .

 

 

 

 رازهای والدین موفق

رفتارهایی که لازم است بیشتر تمرین کنم .

.

.

.

.

رفتار هایی که لازم است کمتر تمرین کنم .

.

.

.

.

رفتارهایی که مناسب هستند و لازم است همچنان به آن ها ادامه دهم .

مشاوران مفیدو .

کلیشه‌ های جنسیتی در تربیت کودک

کلیشه‌ های جنسیتی در تربیت کودک ، موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه کمتر به آن پرداخته شده است.

خانواده نقش مهمی در ایجاد دیدگاههای جنسیتی در کودک دارد. از آنجایی که تفکر جنسیتی از کودکی به افراد القا شده و در درون آنها نهادینه می شود، بسیاری از ما بدون آن که متوجه باشیم ، در انتقال این دیدگاههای اشتباه به فرزندان خود نقش داریم. لازم به ذکر است که دیدگاه های جنسیتی با آموزش جنسی به کودکان بسیار متفاوت است که در این مقاله بدان می پردازیم .

 

نقش خانواده در القای کلیشه‌ های جنسیتی در تربیت کودک

شاید خیلی از شما این صحنه را دیده باشید یا خودتان در این شرایط قرار گرفته باشید که وقتی پسربچه ای از والدینش تقاضای خرید عروسک اسباب بازی دارد با این جمله مواجه می شود که مگر تو دختری ؟ همچنین وقتی دختری تقاضای خرید ماشین اسباب بازی یا تفنگ پلاستیکی را دارد با عبارت مشابهی مواجه می شود که مگر تو پسری ؟ بسیار دیده ایم که پسران هنگام گریه کردن با سرکوب و گاها تمسخر مواجه می شوند و با این جمله که مرد گریه نمی کند این تفکر در آنها شکل می گیرد که گریه کردن کار پستی است که تنها شامل حال دختران می شود.

مثال های بسیاری در این زمینه وجود دارد که اگر کمی دقیق تر شوید می توانید دهها یا حتی صدها مورد از آنها را به یاد آورید از جمله نسبت دادن صفت های متفاوت به پسران مثل شجاعت ، قدرت ، جنگ طلبی و … و ترسو بودن ، لوس بودن ، حساس بودن  و اشتیاق برای ازدواج  و … به دختران.

 

نقش جامعه در القای کلیشه‌ های جنسیتی در تربیت کودک

همانند خانواده ها و به طریقی شدیدتر جامعه نیز در انتقال و نهادینه کردن کلیشه های جنسیتی بسیار نقش دارد. عرف ، جامعه و رسانه به پسران  تحمیل می کنند که رنگ ابی را دوست داشته باشند و دختران را وادار می کند که از میان رنگ ها صورتی را انتخاب کنند. جامعه از پسران می خواهد که شغلهایی مانند تعمیرکار ، برق کار و غیره را دوست داشته باشند و دختران را از علاقه به چنین شغلهایی منع می کند در حالی که یک دختر علاقه مند به تعمیر کاری می تواند بسیار سودمندتر از مردی باشد که با بی علاقگی و از روی اجبار مشغول به این شغل است.

اگر کمی بیشتر بیاندیشید متوجه می شوید که هم شما و هم جامعه ، آزادی انتخاب و بروز هویت واقعی کودکان را از آنها سلب کرده و در حال تزریق علایق و سلایق خود و در واقع تزریق هویت مورد پسند خود به آن ها می باشید. اما اگر به کودکتان به عنوان یک انسان و فارغ از جنسیت نگاه کنید به آنها فرصت بروز علایق و استعدادهای واقعی و در نتیجه فرصت موفقیت بیشتر را خواهید داد.

 

چگونه کلیشه‌ های جنسیتی در تربیت کودک را از میان برداریم؟

در این قسمت چهار راه حل پیشنهاد می شود که شما باید این آموزه ها را به سایر جنبه های زندگی تعمیم دهید.

شما می توانید به فرزندتان بیاموزید که مثلا بین انتخاب علوم مهندسی یا علوم انسانی یا هنر، بین معلم ابتدایی بودن یا مکانیک شدن، بین پرستار بودن یا مهندس هوا و فضا بودن فراتر از جنسیت عمل کند و در انتخابش به علاقه و معیارهای دیگری توجه کند.

برای مقابله با نگرشی که جامعه و رسانه به کودکتان تزریق می کند برای او مثال های متفاوتی بزنید ، مثلا با فرزندانتان درباره فضانوردان زن، ریاضی‌ دان های زن، آشپزهای مرد و رقصنده‌های مرد حرف بزنید و مکانیک‌های زن، ویولنیست‌های مرد و فیلسوف‌های زن را به او معرفی کنید.

در خانه کارها و مسئولیت ها را بدون در نظر گرفتن جنسیت بین فرزندانتان تقسیم کنید. خرید نان ، بیرون بردن اشغال ها، آشپزی ، نظافت خانه ، تعمیر وسایل و … را فارغ از جنسیت به فرزندانتان بسپارید. هیچ کدام از این کارها نیاز به مهارت ویژه ای ندارند که در یک جنس باشد و در جنس دیگر نه.

انتخاب اسباب بازی

در انتخاب اسباب بازی به کودکانتان اجازه ی انتخاب بدهید و ان ها را محدود به دسته ی خاصی از اسباب بازی ها نکنید . همچنین سعی کنید در بازی های جنسیتی ای مثل خاله بازی که در آن شست و شو و آشپزی و نظافت و مهمانداری تنها مختص زن است دخل و تصرف کنید و کودکانتان را درگیر شکل جدیدی از بازی کنید.

آموزش مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان

مسئولیت  آموزش مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان از مهمترین موارد تربیتی است که گرچه برعهده والدین و اولیاء مدرسه (بهویژه مربیان مسائل شرعی و تربیتی) گذاشته شده، اغلب به فراموشی سپرده میشود یا ارائه اطلاعات به جوانان به گونهای است که تمام نیازهای آنها را دربرنگرفته و گاه باعث سردرگمی آنها میشود.در پژوهشها مشخص شده که بیشتر آموزشهای دختران توسط مادران آنها انجام میشود و پسران در این مورد اطلاعات اندکی از پدران خود فرا گرفته اند.

اصولاً به نظر میرسد مادران بیش از پدران در انتقال اطلاعات جنسی به فرزندان نقش دارند و در بسیاری از موارد، پدران این مسئولیت را از خود سلب کرده و به تمامی برعهده مادر میگذارند. با اینحال، حتی در بسیاری از موارد که پدر و مادر بنا بهنظر خودشان اطلاعات کافی را در اختیار بچه ها گذاشته اند، اغلب والدین نیازهای فرزندانشان را در مورد آموزشهای جنسی دستکم گرفته و آن را به فراموشی سپرده اند.

 

سه مانع اساسی در طرح مسائل جنسی بین فرزندان و والدین وجود دارد :

۱) فقدان آگاهی والدین از چگونگی ارائه تعالیم جنسی و عدم احساس راحتی آنها در طرح این مسئله

۲) ترس از شکستگی حریمهای خانوادگی

۳) عدم آگاهی از زمان مناسب برای ارائه آموزشهای جنسی

 

آموزش مسائل جنسی با در نظر گرفتن ۳ مورد زیر باید انجام شود :

۱) آموختن و ادراک حقیقتها و عواقب ناشی از فعالیتهای جنسی (به ویژه در نوجوانان)

۲) ارائه چهارچوبی از ارزشهای مذهبی ـ اجتماعی و خانوادگی در مورد ارتباط فعالیتهای جنسی به نوجوانان

۳) آموختن این نکته به نوجوان که کجا و در کدام موقعیتها باید احساسات و هیجانهای خود را بروز دهد. در مورد طرح این مسائل با بچه ها نیز میتوان گفت که مناسبترین زمان برای آموزش مسائل جنسی، زمانی است که خود او سؤالی مطرح میسازد. در این هنگام، حس کنجکاوی او برانگیخته شده و باید از آن استفاده شود یا به تجربه مشخص شده است کودکانی که در روستا زندگی کرده و شاهد فعالیتهای جنسی حیوانات و تولیدمثل آنها بوده اند، سؤالهای کمتری در این مورد از والدین خود میپرسند.

طرح مسائل در مورد بلوغ و نشانه های آن پیش از بلوغ نیز فرصت خوبی برای حل مشکلات آموزشی کودکان و نوجوانان خواهد بود. در غیر اینصورت او ناچار به گرفتن اطلاعات غلط از محیط و گروههای همسان خود خواهد شد.

 

نوع آموزش مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان

آموزشهائی که به فرزندان در رابطه با حیات غریزیشان داده میشود ممکن است بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم باشد.اصولاً آموزش مستقیم مسائل اساسی و موردنیاز فرزندان، توانائی فوقالعاده و تیزهوشی و دلسوزی خاصی میخواهد زیرا از یک نظر باید آگاهیهای لازم را به کودک داد و در جهتی دیگر مراقب بود که این امر سبب بیداری زودرس نشود.

 

 آموزش غیرمستقیم :

در آموزش غیرمستقیم مسائل زندگی غریزی و دریافتن پاسخ به سؤالات متعددی که در همه کودکان وجود دارد، میتوان از این شیوه ها استفاده کرد:

۱) نگهداری حیوانات در خانه:

نگهداری مرغ، گنجشک و حتی گوسفند در خانه بسیاری از مسائل را حل میکند و زایمان گربه و گاو خیلی از مبهمات را از ذهنهای میزداید. کودکانی که در مزارع و کشتزارها بزرگ شدهاند، زودتر از دیگر کودکان پاسخ سؤالات خود را یافتهاند.

۲) تولید گل و گیاه:

کشت بذرها و تولیدمثل گل و گیاه و رشد آنها، هم درس مناسب و مشابهی برای فرزندان است و کودک با مشاهده آنها بهتدریج میتواند زمینه را با زندگی واقعی خود منطبق سازد. این تولیدمثلها از جهتهای گوناگونی شبیه انسان است و کودک و جوانان در این رابطه سردرگم نمیشوند.

۳) ذکر داستانها:

از شیوههای دیگری که در این رابطه میتواند مورد استفاده قرار گیرد، داستانها و افسانه هاِیی است که حتی میتوانند ساخته و پرداخته شوند و دربرگیرنده اطلاعات و نکات مفید باشند و برای سؤالات پی درپی و فراوان کودکان و نوجوانان پاسخهائی ارائه دهند.

۴) ملاحظه وضع نوزادان:

نوزادی در خانهای به دنیا میآید و حیرت و تعجب کودکان را برمی انگیزد. شکل تغذیه او را میبینند و ملاحظه میکنند که مادران با چه رغبت و علاقمندی پستان در دهان نوزاد میگذارند و به کودک شیر میدهند. در هنگام همین مراقبت و تغذیه، دنیائی از مسائل و مطالب به کودک آموخته میشود، او متوجه خیلی از مسائل شده و از کیفیت رشد و دنیای خاص زنان آگاه میشود و چه بسیار که کودک در این رابطه سؤالاتی از مادر خود به عمل آورده و مادر میتواند با حوصله و دقت به پرسشهای او پاسخ گوید.

۵) استفاده از فرصتها:

مسئله هنگامی اهمیت پیدا میکند که فرصت و زمینه جدید پدید آید. برای نمونه هر حاملگی یا زایمان که در رابطه با انسان یا حیوانی پدید آید، کنجکاوی کودک را تحریک میکند. در چنان صورتی امکانی به دست میآید که بسیاری از مباحث مربوط به سؤلات کودک پاسخ داده شود.

در همه حال، این نکته باید مورد توجه والدین و مربیان باشد که افشای حقایق پیش از موعد، موجب بینظمی هایی در رابطه با حیات کودکان خواهد شد و بیداری بی موقع سبب پیشروی جنسی است.

رابطه زناشویی

زمان رابطه زناشویی

زمان رابطه زناشویی از نکات مهم و برجسته در روابط زناشویی است  . به من نگو چقدر دوستم داری ، به من بگو چقدر برایم وقت می گذاری ؟ به طور کلی ، وقت شاید مهم ترین جریان در روابط باشد . وقت و هم سازی جنسی دو تا از مهم ترین جریان ها در اقتصاد زناشویی است . دو نوع وقت در رابطه ی زناشویی است .

دو نوع وقت در رابطه ی زناشویی مهم است : فعالیت با هم ، یعنی زمان صرف شده در برخی از فعالیت های مشترکمانند رفتن به سینما یا شستن یا کمک در خانه و آن چه که ما زمان رابطه می نامیم ، یعنی زمان صرف شده برای کار کردن روی رابطه با حضور داشتن برای یکدیگر و تعامل داشتن در سطح شخصی .

دو رویکرد متفاوت زمان رابطه زناشویی

این دو رویکرد با هم اغلب در ازدواج های نا کارآمد یک نتیجه می دهند . در یکی ، زن و شوهر کمترین زمان ممکن را با هم می گذرانند . هیچ علاقه ی مشترکی وجود ندارد ، و زن و شوهر به قدری نسبت به یکدیگر عکس العمل نشان می دهند که زمان صرف شده با هم ناخوشایند است . در دیگری ، زن و شوهر مدام با هم هستند ، به یک دیگر آویزان می شوند و علایق یا فعالیت های جداگانه مجاز نیست .

چنین زن و شوهری معمولا رابطه ی مثمر ثمری نخواهند داشت ، از تعارض با افراد بیرون از ازدواج می پرهیزند ، و در نتیجه ، در انجام دادن وظیفه زندگی زناشویی به عنوان پناهنده یا پناهگاه زیاده روی می کنند . هر شریک زندگی قادر است دیگری را ترک کند و زندگی خارج از ازدواج برای خود بسازد وسپس باز گردد تا از همکاری با همسرش آرامش و لذت دریافت کند .

 

زن وشوهری که در اویل دهه ی سوم زندگی بودند ، هشت سال از ازدواجشان می گذشت و هنوز فرزندی نداشتند . آن ها باشکایت از اینکه ازدواجشان در حال احتضار است به مرکز مشاوره مراجعه کرده و پا به درمان گذاشتند : به نظر می رسید نقاط مشترک آن ها در حال تحلیل رفتن بود و سرعت ثابت و مخربی داشتند .

از یکدیگر دور می شدند . آن ها وقت کمتری با هم می گذراندند و وقت بیشتری را صرف علایق و فعالیت های جداگانه می کردند .

زمان رابطه زناشویی و فعالیت باهم

در زمانی که با هم وقت می گذرانند ، تفاوت چشمگیری بین فعالیت با هم و زمان رابطه وجود داشت . با اینکه کمیت فعالیت با هم نسبتا ناچیز بود ، کیفیت آن خوب بود .

زمان رابطه کاملا داستان دیگری داشت . زن همیشه این فرصت ها را به وجود می آورد ، در حالی که هر دوی آن ها فعالیت مشترک را با هم پیش می بردند .

 

زن گلایه داشت که هنگام فعالبت مشترک مرد او ، تفریبا بلافاصله دچا ر بی قراری می شود و به نظر می رسد که همیشه برای ختم سریع آن دلیلی پیدا کند .

او با برداشت زن موافق بود و دلیل رفتارش را این می دانست که این وقت گذرانی مشترک بار ها به دعوا ختم شده بود .

وقتی درمانگر پرسید که اوقات صرف شده شان با هم چگونه به مرور زمان تغییر کرده است ؟ آیا خود ارضایی هم صورت می گیرد ؟ 

پاسخ زن و شوهر جالب بود : جان کلام همین جاست ! در آغاز این طور نبود ! آن ها دو یا سه سال اول ازدواجشان را شدیدا  با هم بودند ، هیچ یک از آن ها بدون دیگری جایی نمی رفت .

وقتی آن ها هر دو در کارشان پیشرفت کردند و شبکه های اجتماعی جداگانه ای را در محل کارشان پیدا کردند ، دیگر مثل گذشته با هم وقت صرف نمی کردند ، اما از اینکه دوباره مقید به این رابطه شوند ، دلخور می شدند .